Tinagutlo nga Pag-aninaw sa Tuboran

I.

subay ning sandayong midagayday 
ang tubig gikan nianang tubod sa karaang kamansi

diin giugbok mo ang talinggab sa patong nga kawayan diha sa iyang kasingkasing
ug mibugwak ang iyang tam-is nga luha

kon imong tutokan ning gisubayan sa tubig
ang lumot mikunot na, apan lunhaw gihapon—himsog, ambongan, walay sama

nga misala sa bul-og sa luha sa kalipay 

timan-i: 
kining tubora mao ang matuod nga katagbawan sa kalibotan nga

bisan sa kataposang lad-ok sa tamsi, mobalik ug mobalik siya aron sa pagsigop sa sabaw nga inipis sa iyang Inahan

II.

ug nakighi-usa ang mga alindahaw
sa tagsa-tagsang pisik nianang tubora

kay gipahabogan mo man ang iyang pagkamapaubsanon
tinubdan, matod pa sa usa ka ermitanyo
nga giuhaw gikan sa makabungol nga kamingaw

ang mga alindahaw nahimong ulan–
mingbunok ug sa nahuwasan na, milurang
namingaw ang kasapaan ug nanggitib ang mga balili

kay ang luha mopahulay human sa pagbul-og

ang tubod nagpabiling ipisanan
ug higayon na sa mga pirok-pirok ug antulihaw nga 
moambit sa kalipayon

human sila makasigop sa sabaw,
nanghiniksik ug dayon milupad sa kapunawpunawan

III.

miduaw pag-usab ang uwan
kuyog niya ang habagatnong hangin

kansang taghoy misulay pagbuak sa 
bugnawng lugas sa klasikong harmonyo
ug napukaw ang nahinanok nga dagayday sa kasapaan

pagkaanugon, karon ang tamsi nahisalaag na
kay miikyas ang kanhing tinobdan sa tubig 
nianang kahoy sa kinabuhi

siya milukso sa pikas tampi, nanghuhoy ang iyang abaga

wa na makatultol sa kanhing ipisanan
apan siya nagpaabot hangtod sa udtong tutokhangtod milupad sa wala nay pagbalik