araw-araw siyang nagmamartsa
sa tapat ng bahay namin

nakasampay ang sako sa likuran
habang inuusisa ang aming

basurahan sa kung ano mang maglilikas
sa bagyo ng kanyang gutom

boteng pambenta o mga
papel o bakal na maipakikilo pa.

minsan akong nagpatalo sa awa’t
konsensya: nag-iwan ng tatlong pisong

barya sa tabi ng kalkalan, sukli
sa sinakyang traysikel

tinitigan niya ito, at hindi ginalaw
habang isa-isang dinadampot

at pinapagpag ang mga padurog
at pabulok nang kamatis nawalang-panghihinayang kong
itinapon kaninang umaga.

By Stud Neil Jader

Si Stud Jader isang tambay na (buti naman) ay nakapagtapos sa Unibersidad ng Pilipinas Los Ba?os. Kasalukuyan siyang nagtatrabaho bilang isang inhinyero sa isang subdibisyong pabahay sa Calamba, Laguna. Kung minsan, siya?y napapadaloy ng mga palihan tungkol sa mga katutubong instrumento ng Pilipinas, at kung minsan din ay naggigitara sa isang banda. At para maiba naman, sumusulat siya ng tula tuwing may pitik at haplos sa kamalayan.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.