Hasmin
Arthur David San Juan Mumunting flora
ang pamumukadkad
ng palad ng musmos
upang mamalimos
ng pansin sa tabi
ng simbahan:
sinasalo
ang bawat patak
mula sa alangaang.
Iluhog
sa kinabukasang
masisinagang muli
ang mga talulot ng awa.
Poetry
Pagkatunaw
Kada tanghali,
iyong ipinagkakaloob
ang tamis ng ngiti
sa kristal na daigdig
ng paborito mong kendi.
Pinaiikid
ang mundong asukal
sa loob ng bibig; pinapawi
ang uhaw kasabay
ng masidhing pag-igting
ng pagtirik ng araw.
Lawalawa
Parang uban
ng aking ina
ang hinabing sapot
ng gagamba.
Manipis
at buhol-
buhol ang hibla
na napipigtas
sa paghawi ng aking mga daliri.
It is snowing in your country
Christian Baldomero I am looking out the bus window playing
River by Joni Mitchell. It is snowing there,
you sent me pictures of cobblestoned streets,
of you and your lover, four degrees cold, you
say. Meanwhile the trees are green as ever here
in my country. The children chase the chickens
and the sun trails off behind them. A mother
is picking green mangoes from the trees and
the men are drinking rice wine by the road.
The river runs smoothly, slowly painting the dry
rocks, while the stray dogs are swimming with
the catfish. The farmers are resting in their huts
beside the sleeping water buffalos. But it don’t snow
here, Joni sings, it stays pretty green. What do I know
of winter? I ask the rice fields of my country,
of snow? I only know of birds and trees and wishful
thinking. I know only of cold. I wish it snows here.
I wish you are here. In the prairies beside me lying
in the lush dry grass, laughing, and it is summer.
Ka-wala-kan
Stud Neil Jader Kalimutan mo muna ang agham,
silayan ang langit sa malayang isipan.
Kalimutan mo muna:
na hindi talaga patay-sindi
ang ningning ng mga tala,
at ipinagtagni-tagning alikabok lang
ang nagpapakislap sa banaag nito?
isipin mo na lang na may talukap
din ang mga bituin, kailangang
kimisap maya’t maya, at
tuwing umaga’y humihimbing.
na pundido talaga ang buwan
walang sariling sinag, at
nananatiling bilog kahit kailan?
isipin mo na lang na may mga ugali
rin ito, kaya pabago-bago ng mukha
at kumikinang lang sapagkat
binigyang halaga.
na nakalipas na lahat ng
natatanaw mo sa kalawakan?
isipin mo na lang na isa siyang gala
walang pakialam sa oras, at
walang hinahabol na
pagpupulong o pagkikita.
Kalimutan mo . . . na ang lahat
ng kasalukuyan ay tapos na.
Sige na, kalimutan mo muna
ang lohika,
at
marahang
magsayaw
sa
entablado ng kamangmangan