Poetry in Filipino

Tinawag kang Pula pagkat nagnanais ng karunungan at kalayaan,katiwasayan at kapayapaan. Sa guni-guni nilapulang awit ang iyong dasal kay Manama,hawak mong bolpe?y dugo ang tinta. Bintang pangbomba ang tanim mong petsay,at riple ang tangan mong pambungkal. Sa taniman mo ng gulay,        sila?y nagpaulan ng bala,nagdilig ng dugo?tnaghasik ng lagim. Tinawag kang Pulangunit ika?y luntiang petsay?kapwa…

Mumunting floraang pamumukadkadng palad ng musmos upang mamalimos ng pansin sa tabi ng simbahan: sinasaloang bawat patakmula sa alangaang. Iluhog sa kinabukasangmasisinagang muli ang mga talulot ng awa.

Kada tanghali,iyong ipinagkakaloobang tamis ng ngitisa kristal na daigdigng paborito mong kendi. Pinaiikid ang mundong asukalsa loob ng bibig; pinapawiang uhaw kasabay ng masidhing pag-igting ng pagtirik ng araw.

Parang uban ng aking inaang hinabing sapotng gagamba. Manipis at buhol-buhol ang hiblana napipigtas sa paghawi ng aking mga daliri.

Kalimutan mo muna ang agham,silayan ang langit sa malayang isipan.   Kalimutan mo muna:      na hindi talaga patay-sindiang ningning ng mga tala,at ipinagtagni-tagning alikabok langang nagpapakislap sa banaag nito? isipin mo na lang na may talukapdin ang mga bituin, kailangangkimisap maya’t maya, attuwing umaga’y humihimbing.      na pundido talaga ang buwanwalang sariling sinag, atnananatiling…