February 2021

Elehiya sa Talisain

Gumuguhit sa pisngi ng tari ang mga plumahe 
mong nagaagaw sa abo’t dilaw. Giyagis ang iyong tuka: 
Tututok sa itay, tuturo sa langit, lilingon sa akin, 
bago tuluyang bumaling sa nakataob nang dulang — 
paulit-ulit lang itong galaw sa saliw ng tilaok na imbes 
umaga’y nagbabadyang katapusan ang sinasalubong. 

Sa higpit ng aking kunyapit dama ko ang tulin 
ng tibok ng iyong dibdib, pagpintig na tulad 
noong ganito ring nakapiit ka sa aking mga daliri habang 
itinatali ang tari sa iyong tahid — di igigilit sa iyong leeg. 
Sa nagsagupa, ikaw ang pinagpala ng Kristo noon. 
Ang hinango, pinailanlang ng sentenciador mula
sa naghalong alabok at dugo, ang inilabas
sa rueda na hindi bumagtas sa landas ng baga’t apoy.

Read More

Daan

Iuuwi ka ng estranghero sa silid na pinalilibutan ng salamin pero walang bintana. Sa iyong mundo ito ang katumbas ng pagmamahal. Alam mong alam niyang kahit saan ka man tumingin, hindi ka nakatingin sa kaniya o sa inyong repleksyon. Kinakalas mo ang sinturon, ibinababa ang pantalon, brief, na parang pinipilas ang lahat ng pagpapanggap— isang silid ang katawan at wala ka nang ibang maibibigay. Papapasukin mo siya at papasok siya nang dahan-dahan na parang binabalikan ang tahanang matagal nang iniwan. Doon madadatnan niyang muli ang guho at ang nagkalat na bubog. Pupulutin niya ang mga ito titipunin saka iaabot sa iyo ang sugatang mga palad. Hindi kailanman masasaling ng salamin ang inyong pagkabasag.


This literary piece is part of Katitikan Issue 3: (Re) Imaginations.

Calle Burgos

Mag-aalas sais na nang araw na yaon. Inagahan ni Atong ang pag-uwi mula sa pinapasukang trabaho na pagmamay-ari ng Intsik na nakapangasawa ng Tagalog. Nang marinig ni Burnok ang pitada ng kanilang traysikel sa labas ay dagli siyang gumayak, sinuot niya ang bagong biling damit na mula pa sa anim na buwan na ipon, t-shirt na halagang 80 piso’t may tatak ng Dragonball Z. Sa araw kasi na yao’y mayroong pangako ang kanyang ama, bibisita raw sila sa isang lugal kung saan mayroong matatangkad na manika na Arabo, may hawak ang mga ito na baston, nakabalanggot ang ulo, mahahaba ang kanilang balbal, may mga tupa at baka sa kanilang paligid, at parang nasa isang malaking kamalig silang lahat na naiilawan nang nakasabit na tala ang ibabaw ng kanilang dampa. At matamis-wagas-banal ang pangako ng ama, sa unang pagkakatao’y dadalhin niya ang anak sa palad ng uniberso,  maliligo sila kapwa sa ilalim ng mga tinuhog na tala at buntala kasama ang iba pang nilalang sa gabing yaon ng pagpapasinaya. 

Katatapos lang ng Ikalawang Digmaan nang palihim na ipinamalita ng kuryer na si Alejandrino ang isang maganda ngunit nakakatakot na balita. 

Read More

Bastardo

Hindi ba ito ang inaasam— ang pasukin

ng estranghero ang likuran 

na parang may espadang humihiwa 

sa laman, hinahalukay ang bituka hanggang

matunton ang pinakainiingat-ingatang sityo 

ng sarap at sakit. Ang sarap at sakit. 

Walang kahiya-hiya, walang kawala-wala 

nagtitiwala, sumusunod

sa katawang hinahawan ang daan 

tungo langit — May hitsura ka naman pala, ano

Read More