Halos murahin si Eba ng tindera ng kamatis. Muntik na kasing magkandahulog ang mga paninda ng ale nang matabig nya ang bilao dahil sa barubal nyang paglalakad. Walang pake si Eba dahil galit siya.
Tinabig niya palayo ang pulubing dalawang beses kumalabit sa kanya habang nakapila
sa hintayan ng jeep. Pinagtinginan sya ng mga tao. Muli, wala siyang pake dahil galit siya.
To grow up in Iponan, is to learn stubborn resistance. Remember the flood? When Iponan river overflowed and buried the barangay in muddied water? After the state of emergency, when families were permitted to leave the musty covered-courts turned evacuation centers, we saw the water lines that stained the walls of our houses. Families swept mud from their homes and onto the street. People scavenged for their belongings. A corpse was found dangling on the boughs of a tree. I found faded and torn family pictures floating on the canals in front of my house.
Yet, we rebuild. After the flood, I praised my barangay for its resilience. Their assiduous efforts for life to continue as it were. It took months, but any trace of the flood was scrubbed away. I thought it was a blessing. I was eleven years old at the time, and at sixteen, the world went back to normal. Iponan never changed.
Aron masabtan ang istorya, balik ta sa sinugdanan.
Pagkadungog nako nga patay na si Uncle Soc, puwerte nakong katawa. Ayaw ko tan-awag ing-ana, ha, kay usahay lang gyod, blood is thinner than water. Apan may laing hinungdan sa akong gibating kalipay.
Boang na si Uncle Soc. Di ni biay-biay; duda ko nga mga flip sa kalsada, kadtong buslot og purol apan sikat gihapon sa ilang imaginary barkada, ang iyang tinuod nga mga kaliwat. Kon makakita ka sa iyang kuwarto, sus! magtuo lagi ka nga squatters area. Apan shalan nga squatters area, adunay laybrari. Kay bisan boang tos Uncle, banggiitan daw to nga magsusulat sauna. Dimalas lang, nga siya ang natugpahan sa cursed gene nga naa gyod kada henerasyon sa among pamilya.
Gabriela Baron 
Camille Bagaipo 
Al Osiris Ingking