Dali-dali nga miuli si Tonio sa ilang balay pagkahuman niya og trabaho, kay lagi, mangandam pa siya sa iyang adlaw nga natawhan.
Bag-ong gasa aron sa bag-ong paglaom. Laing tuig na sad aron atubangon ang mga laing palas-anon ug mga kapakyasan nga moabot sa kinabuhi, sulod sa hunahuna ni Tonio.
Nindot gyod pamation kon imoha kini nga adlaw. Nakalimot god si Tonio kon unsa ang iyang kakapoy sa trabahoan. Labaw na kay aduna silay kauban sa trabaho nga nanikas ug namakak, aduna say gibuwagan sa bana, ug sa uyab. Ingon ana nga sitwasyon ang gikahadlokan ni Tonio, kay siya mismo hadlok man mabuwagan sa iyang boyfriend.
Karong adlawa, mas tataw sa iyang dagway kay ang kahinam ug ang kalipay kay andam nang mosugat niya kuyog sa iyang bibo nga pamilya. Walay puas ang iyang pahiyom.
Nilahos si Tonio sa Manila Foodshoppe ug niorder og chopsuey, sweet and sour meatballs, buttered chicken, ug ang iyang paborito nga pancit canton.
Sa iyang pag-abot, gisugat siya og cake, softdrinks, ug ice cream ibabaw sa lamisa ug siya nalang ang gipaabot og kompleto na sila. Haskang tam-isa arong adlawa!
“Happy birthday, Nak,” sa iyang Inahan nga nigakos kaniya.
“Happy birthday, Nak,” sa iyang Amahan nga nigakos pod kaniya.
Ug siya, nakadawat og regalo gikan sa iyang Inahan. Apan, wa gyoy gidunol iyang Amahan. Igo ra kining nitutok niya. Kini ang unang higayon nga wa siyay nadawat gikan sa iyang Amahan.
Sa wala pa sila mangaon gipangadyean una nila ang pagkaon ug dayon og kanta og Happy Birthday. Gipiyong ni Tonio ang iyang mga mata og nangayog pasalamat kay kompleto iyang pamilya.
“HAAAAPPY BIIRTHDAY! KAINAN NA,” singgit nilang tulo. Malipayon sila nga nanihapon.
“Pa, milagro sayo ka ron niuli. Gatoo baya ko magabhian nasad ka ron og maayo,” ni Tonio nga nasurprisa.
“Alangan, birthday god sa akong Bugoy,” pasiaw nga tubag sa iyang Amahan.
“Ayaw nalang god na og hunahunaa, Nak,” sa iyang Inahan, “ang importante nakapangitag higayon imong amahan nga makaulig sayo ug kompleto tang tanan. Kahibaw na sad baya ka nga naay dakong pradyek imong Papa karon sa construction.”
Sa tulo na kabuwan, dugay na mag-ulian iyang amahan ug permi nalang sa Tonio ug iyang inahan mahabilin sa balay. Usahay, mouli lang god siya og weekend. Maihap nalang ang adlaw nga makasayo sab siya og uli.
“Apan, wala gyod kay regalo para nako. Saona permi man unta ka mohatag. Mas dili pa gani makahatag si Mama saon,” ni Tonio ngadto sa iyang amahan nga nagpalood-lood.
“Pasensya gyod kaayo, dong. Daghan kaayo kog bayronon karon. Bawi lang unya ko nimo puhon,” tubag sa iyang amahan.
Nakabantay si Tonio nga ang iyahang amahan wala mahimutang kay matag karon ug unya mag sige og tsek sa selpon nga murag adunay gipaabot nga importante kaayong mensahe nga moabot.
“Kaon sa dira og tiwas, Pa. Mura man sad kag millennial, uy. Sige nalang og kupot anang selpon,” komedya ni Tonio ug nangatawa silang tulo.
“Wala ra, Dong. Naa ra koy gipaabot nga teks gikan sa akong kauban bahin sa among plano sa construction,” tubag sa iyang Amahan. Paghuman og kaon, nibalhin siya sa sopa.
“Ayaw palabi ka seryoso ana Pa, uy. Kalimti usa na karon. Pagrelaks sa dira kay sigurado ko nga human ani akong adlawng natawhan, dugay nasad kaayo ka mag-ulian. Mabusy nasab ka,” saysay ni Tonio. Pagkahuman niya og kaon, nagtakos siya og ice cream ug nag-slice og cake.
“Diay cake ug ice cream pang stress reliever,” dugang ni Tonio.
Pagkahuman sa pagpanihapon, nitupad si Tonio sa iyang Amahan sa sopa nga nagkaon og cake ug ice cream.
“Ngano man ka, Pa? Ganiha ra gyod na sigeg abot imong mga kilay,” ni Tonio nga nagkatawa. “Selfie sa ta bi. Murag wala na gyod tay piktyur-piktyur gamit ana imong karaang selpon,”
“Imoha lang selpon, Dong. Naguba man tingale ni akong selpon, Pagbuntag okay paman unta,” tubag sa iyang Amahan.
Gitawag ni Tonio ang iyang Inahan nga nagkaon og cake ug ice cream sa lamisa para mag-selfie.
“Asa daw, bi, pakit-a daw ko,” pasalig ni Tonio. Gihatag sad dayon sa iyang Amahan ang iyahang selpon.
Sa lock screen, adunay pasidaan: Out of space. Storage full.
“Mao dili na makadawat og mensahe imong selpon kay storage full naman ni. Giingnan bitaw tika ilisi nalang nag bag-o nga dako og memory,” ni Tonio.
“Mao sad diay dili nako makadawat og mga kanta kon magpapapasa ko,” storya sa iyang amahan.
Niadto si Tonio sa settings og gisuwayan pagclear cache ug clear data ang selpon sa iyang amahan nga tutok kaayo nagtan-aw sa TV. Nagsunod-sunod dayon og pop-up ang mga mensahe sa screen ug ang naka pakurat niya kay ang usa sa mga teks sa ginganlan og Renz. Ang mensahe nga iyang nabasa: Inig ugma love aRi unya Higda sa akong apartment hah. yawg kalimti imong regalo sa akong birthday Love ha <3 :* I LuV U!
“Wala pa gyod na, Dong?” Pangutana sa iyang Amahan.
“Hapit na, kadiyot nalang,” tubag niya nga nangurog ang kamot. Wa kasabot sa gibati.
Dali-dali nga gisag-o ni Tonio ang numero sa ginganlan og Renz ug gibalik na dayon niya og balik ang selpon.
“Mogawas sa ko!” ni Tonio nga ni saka ang tingog ug dali nga ni barog ug ni gawas sa ilang balay. Pag-abot ni Tonio sa karsada dali niyang gi-dial ang numero ni Renz. Grabe ang buto-buto sa iyang dughan tungod sa kalagot. Pag-una niyang dial walay ni tubag. Gi-dial nasad niya og balik ang numero ug karon, gitubag nagyod ang iyahang tawag.
“Hello, kinsa ni?” tubag gikan sa tingog sa usa ka batan-ong lalaki.
“Uhm, si Renz ni?” Pangutana ni Tonio.
“O, ngano man? Kinsa diay ni?” Tubag ni Renz.
“Si Tonio ni. Papa nako si–”
Ug kalit nga naputol ang tawag. Nitawag nasad og balik si Tonio ni Renz. Apan sa pila ka mga higayon wala na tubaga ni Renz ang iyang mga tawag.
This literary piece is part of Katitikan Issue 4: Queer Writing.