Feli

“Tana, Day!” agni ni Lucia kang Feli aron pagkuha sa wilwig nga ipanghatag sa ilang Kapitan.

“Taysa kay maglawog sa kos baboy. Huwata ko!” hangyo ni Feli nga nagkapuliki og abis sa bani.

” Gi–house-to-house man kuno silang mga Torreon gabii ni Kapitan kay nahibaw-an kunong mitambong sa rally sa pikas?” matod pa ni Lucia nga naglikit sa iyang tinustos.

“Uy! Mao ba? Unya Luz?” eksayted nga panguta ni Feli.

“Gitionan kunog pistola.  Ajo, kay diha si Lakring nga maoy nagpakiluoy kay og wa pa, aw!” dayong yupyop ni Lucia sa iyang gitustos.

“Kay ngano, Luz?” pangutana ni Feli.

“Aw, mapusilan! Gipusil man gani niya ang iyang anak nga kagawad pa jod to taliwala sa nagdasok nga tawo!“

Taas kaayog sugilanon si Lucia nga mag-inasod lang ang tingog ug nanglugwa ang aso sa iyang baba.

Naputol lang ang ilang panag-estorya pagkadungog ni Feli sa iwik sa baboy.

“Taysa, Luz, ha, kay ang baboy!”

        “Pagdali diha kay basin di ta matagaan!” pahimangno ni Lucia.

“Una lag gamay, Luz! Mosunod ra ko!”

Mihunat paglakaw si Lucia. Kusay kaayog linakwan.

“Taymsa diay, Luz!” singgit ni Feli.

Panungo ray tubag ni Lucia nga nasukamod sa lapok. Wa niya tuyoa nga mayabo ang iyang panungo.

“Atay! Kahitak! Animal pod ning traka ari man tig-agi! Wa raba jod gipaabot og semento ani kay naa kunoy kontra partido!” 

Di na masabtan ni Feli ang mga ihalas nga pulong nga nangawas sa baba ni Lucia. Bugtong naklaro ni Feli ang bunbon nga ihatod sa Tagbilaran nga negosyo ni Kapitan.

Wa katingog si Feli nga nagsunod. Naeslayd diay siya sa nangagi nga iyang gihilom sa gubot niyang hunahuna. Ang paglarga sa iyang bana ngadto sa Manila tungod sa pagpanghakot sa bunbon, maoy mipalayas sa iyang bana.

Nasayod ang tibuok baranggay nga gidili ni Kapitan ang pagpanguha og bunbon ug daghan na ang nationan sa iyang armas. Mga mingsupak sa iyang mando. Apan siya mismo ang nagnegosyo.

“Di na lang ta motingog kay unsa goy gikusgon sa piyak-piyak sa piso?” matod pa ni Feli sa kaugalingon.

Dili gusto ni Feli og samok maong nagpadailos siya sa sulog sa baha kon asa siya ihagsa sa kalinaw bisan pag magtuaw siya sa kamingaw sa iyang bana.

“Asa ka, Luz?

“Mouli ko! Mag-ilis!” 

Nag-inusarang mipadayon si Feli.

Wa pa mahuman si Lucia og ligo nahibalik na si Feli nga mapahiyomon. Gitunol ang kinyentos ug lastiko nga da‘g, ipasul-ob inigbuto kay timailhan kuno kini nga iyahang tawo. Duna kunoy kamera nga gisuksok ang Kapitan sa lastiko.

Namituon ang mata ni Lucia nga miapil og subang sa kawanangan tungod sa kantidad nga iyang nadawat. Tanang maot nga panghitabo natabonan sa iyang pahiyom. Gibawon niya kini sa iyang pagkatulog ug pagmata. 

Hangtod sa, sayo sa buntag, si Lucia, Feli ug ang mga silingan nagpulseras og da‘g nga lastiko paingon sa eskuylahan subay sa misamot og kahitak nga dalan.