Pamainit
Ronnel Victor Kilat Hunyo 2020
Suwaw na ang Adlaw dinhi sa Sitio Camagong, pero kinahanglan nga mogawas, sangat ngadto sa tugkaran sa silingan. Kon lakawon, duha ka minutos. Magsag-ob mi sa karaang tabay sa among sityo. Napawong na sad kagabii ang linya sa tubig. Nahubas ang pundo sa mga baril sa tubig, sama sa paghubas sa panudlanan sa bugas. Maayo kay naa pay gamay para karong adlawa. Wala man god gipadayon ang construction sa condo. Wala koy lain kapaninguhaan. Naa koy gamayng bata, tres anyos, natulog kauban sa akong asawa nga nagmabdos sa akong ikaduha. Maglugaw ko, samtang hinanok pa sila. Maayo ning lugaw aron matipid ang bugas kay asa na man kog ilung-ag ugma? Wala man mi kadawat sa ayuda sa miaging semana.
Duol ra man, maong wala ko nagdalag quarantine pass, pero nagsul-ob ko sa face mask. Milakat ko nga suot ang pares sa Spartan, nga nindot gyod sa tiil labi nang galukdo ko sa itom nga galon sa tubig nga pinalit lang nako og tag diyes. Naa pay tatak sa Caltex. Dili dangog sa tiil ang tsinelas. Nindot unta magtiniil pero haiton man ang mga bato. Taas na ang linya sa tabay, o mitaas lang kay wala man magsikit ang mga tawo. Naa silay tawag ani, social distancing, usa ka metro ang gilay-on kon maglinya. Nag-mask ang tanan. Read More