Waswas

kaupat na ko nagwaswas sa 

dugo nga nipilit sa akong sayal. 

sa kada banlas sa tubig, mobuwa 

ang sabon, matabunan ang tinta 

nga puwa nga nagporma ug buwak 

sa dapit kung asa gitahi ang tiketa. 

nagtuo ko nga muputi na ug balik. 

inig haw-as, naa gihapon ang kampat. 

hinuon, hanap-hanap na siya sa sihag 

nga panapton sa sayal mismo tungod 

gibisbisan nako ug zonrox, murag 

pari sa misa sa semana santa. 

apan molungtad gihapon ang kolor

sa half slip sa ilawom sa sayal. usa

ka pahinumdom ba ni nga sa akong 

pagluhod, dili sa atubangan sa altar,

para sa lalaki nga dili ang ginoo?

o usa ba ni ka handumanan: nga 

nagpabingwit ko sa kahumot sa 

iyang puwa nga sakyanan nga 

murag chewing gum, niyango 

sa iyang malumanay nga tingog

sa paghangyo, walay paglalis?

o basin pahibalo kini: para sa akong 

palibot mintras nagprosesyon 

ko pauli, akong ulo nagduko sa 

kurtina likod sa akong puwa nga 

buhok, akong mga kamot nagtabon

sa mantsa samtang naglakaw?

ginoo, pasudlon pa ba ko nimo sa 

simbahan? paludhon pa ba ko sa 

atubangan ni santo niño? bisan si 

birheng maria, dili na man siguro 

molingi kanako. naa pa bay mukupot 

nako sa amahan namo, naa pa bay 

molingi nako inig pagpakita sa 

pag-inigsuonay?

nagakompisal ako sa dios nga maka-

gagahom sa tanan, ug kaninyo mga 

igsuon, nga nakalapas ako ug dakong 

uyamot, sa huna-huna, sa pulong, sa buhat…